Gisteren heb ik vijf jaargangen Club gekregen.
Club was een meidenblad uit de jaren 80. Serieuzer en minder zoet dan de Yes en de Flair, maar vooral veel stoerder.
Er stond heel veel in over seks en jongens, maar ook over lesbisch zijn en in het nummer dat ik net heb doorgebladerd stond zowel een artikel over Nijenrode (titel: Studeren met een Amerikaans tintje), als acht organisaties waar je je in 1985 Jongerenjaar voor in kon zetten.
Van het Dierenbevrijdingsfront tot Jongeren Tegen Kernwapens.
Of je nou links of rechts was;
Van Club werd je een vrouw van de wereld.
Toen ik in 2017 weer helemaal fan werd van de jaren 80 na een tentoonstelling in het Noordbrabantsmuseum, toen ben ik al op zoek gegaan naar de Club.
Maar tevergeefs.
Ze waren alleen nog in te zien in de koninklijke bibliotheek in Den Haag.
Maar afgelopen kerstvakantie kwamen bij mijn moeder De Mode Kranten van Marion tevoorschijn, omdat ik graag een zomerbroek wil van een patroon dat ze in de jaren 80 tot in den treure voor me moest herhalen.
Ze had niet alleen de patronen bewaard, maar ook de geweldige tijdschriften zelf.
Hier zie je ze op de foto, samen met beertje Puux.
Daardoor besloot ik weer eens te gaan kijken of ik de Clubs kon vinden, en toen is het gelukt.
En zo kwamen nadat ik al een voorproefje had gehad met De Mode Krant, tussen de naaispullen van mijn moeder, er dus gisteren vijf jaargangen Club in huis.
Ik heb jaargang 83 – 87.
De doelgroep is volgens Wikipedia meisjes van 14-17, en Club stopte in juli 1988 door een te lage oplage.
Hoewel ik denk dat dat nog steeds aantallen zijn waar ieder tijdschrift nu alleen maar van kan dromen.
Maar ik was dus nog geen 16 toen Club ophield.
Misschien dat ik daarom zo terugverlang naar toen?
Ik was gewoon nog niet af. Ik was nog lang geen 17!
Dat is net zoiets als kinderen die te weinig suiker krijgen, die kunnen daar ook heel onbeheerst in worden als ze ouder zijn of ergens een onbewaakte voorraad suikergoed tegenkomen.
Dat heb ik met de Club;
Ik heb er gewoon te weinig van gehad.
Ik had nog 13 maanden tegoed voor ik een stoere vrouw was, die haar verantwoordelijkheid nam en maatschappelijk betrokken was.
Maar als ik kijk naar die poster van Jon Bon Jovi boven mijn bank,
dan heb ik het stuk dat voor mij het belangrijkst was toch wel onthouden.
~Suzanne
Performance Art 1996
Vanaf 1 januari 2021 ben ik mijn leven opnieuw aan het inrichten, vanuit het verleden.
Mijn eigen tijdlijn staat op 25 jaar terug, dus januari 1996, en ik hou me bezig met dingen die toen ook al bestonden.
Hoewel het nog volop in ontwikkeling is, kan ik al wel aangeven waar het aan gelieerd is:
-performance art, met name Marina Abramovic vanaf 2010, en tijdcapsule huizen/ cosplay maar dan in plaats van in een bepaald personage te leven, leef je in een bepaalde tijd
-onvrede met de afleiding van social media en verlangen daar van los te komen, of in elk geval meer regie over te hebben
-verlangen naar “deep work”;
het vermogen om je voor langere tijd te concentreren op creëren.
Het is met name ons vermogen tot “deep work” dat ernstig in aangetast sinds Facebook in ongeveer 2012 zijn website opnieuw uitvond en verslavender maakte.
En andere website/services volgden, waardoor onze hersenen totaal anders zijn gaan werken. Als je hier meer over wilt weten kun je de boeken lezen van Cal Newport o.a. : Digital Minimalism en Deep Work, beide ook vertaald naar het Nederlands
-keuze voor het kunstenaarschap onder eigen naam
Ik heb gewerkt als yogadocent en daarnaast onder pseudoniem, maar vanaf 2021 werk ik voornamelijk hier.
Al mijn werk gaat te maken hebben met de jaren 80 en 90, en de tekeningen van Liefdeseend komen ook terug maar die zijn tijdloos.
Hij heeft een boot gekocht en vaart samen met zijn beste vriend beertje Puux, Hartjeseend, en zijn katjes Flip en Zaza.
Ook de yogaschema’s, blogs en video’s komen terug, vanuit het perspectief van Vintage Yoga, dus met boeken van voor 1996.
Blogs 2021
Omdat ik verschillende onderwerpen heb, heb ik er voor gekozen meerdere blogs te hebben, zodat je kunt kiezen voor degene die bij jou aansluit.
-huidig blog
Op het blog dat je nu leest kun je mijn artikelen over de jaren 80 en 90 volgen, Liefdeseend, en Vintage Yoga.
Facebook
Foto’s van wat beertje Puux allemaal doet.
Suzanne Beenackers Curated
de oude M Yoga blogposts die vroeger op dit blog stonden
Vandaag heb ik de post over de tentoonstelling over de jaren 80 opnieuw gepost:
Beleef de 80s
mijn Nederlandstalige YouTube;
Yoga heeft zijn vorm nog niet gevonden, maar zodra ze er weer is neem ik ze op voor dit channel.
– op Twitter post ik al mijn werk, Engels en Nederlands
World Between Worlds (Engelstalig)
Dit is mijn enige blog over kunst/ de bewustzijnswereld waar wat ik maak vandaan komt.
Rock Star Writer (Engelstalig)
Over Bon Jovi.
YouTube (Engelstalig)
Over Bon Jovi 1995/1996.
Over mij
Vanaf 1 januari 2020 ben ik uitgever, schrijver en kunstenaar, en geef ik alleen nog yogales via YouTube.
Suzanne Beenackers 